Bochwicz (Buchwic) Szymon, wybitny odlewnik w miedzi na służbie Zygmunta Augusta. Był czynny w tym zawodzie przynajmniej od roku 1541. W latach bowiem 1541–1544 jako sługa królewski budował twierdzę kamieniecką. W r. 1550 bawił w Krakowie, lecz już w połowie r. 1551 znalazł się w Wilnie i piastował urząd »S. R. M. Aedificiorum Vilnensium praefectus«, a następnie »zeugmajstra«. Aż do r. 1565 zajmował się bez przerwy sprawami ludwisarni miejscowej, sprowadzając do niej potrzebne narzędzia i materjały odlewnicze, ponadto ściągając z Krakowa nowych puszkarzy i rzemieślników. Do Krakowa w tym czasie przesyłał modele odlanych w Wilnie armat celem zamówienia na Węgrzech odpowiednich do nich kul. Na wieży kościoła Marjackiego w Krakowie zawisł dzwon zegarowy, ulany przez B-a w r. 1565. W dniu jego zawieszenia Zygmunt August, – jak o tem pisze Stanisław Sarnicki w »Księgach hetmańskich« – wydał »festyn«, a oprócz tego opatrzył artystę jurgieltem. Za zasługi został B. mianowany horodniczym wileńskim, oraz otrzymał w dzierżawę Olkieniki, Lejpuny i Wasilków. W l. 1569–1570 prowadził budowę gmachów królewskich w Tykocinie i Knyszynie, a w r. 1570 został także dzierżawcą tykocińskim. W uznaniu jego zręczności, której dał dowód, odlewając w wileńskiej odlewni 18 dział w przeciągu jednego dnia, został przez Zygmunta Augusta podniesiony do stanu rycerskiego i obdarzony herbem Radwan. Zmarł prawdopodobnie w r. 1571, od tego bowiem czasu nazwisko jego znika z kart rachunków dworu królewskiego.

Brensztejn M., Zarys dziejów ludwisarstwa w b. W. Ks. Litewskiem, Wil. 1924; zapiski własne.

Leonard Lepszy